آستان حضرت دوست

آمد دوباره محرم، با ناله ی عطش
گردیده موسم ماتم، با ناله ی عطش
●
باز این چه شورشست که در خلق عالمست
برپاست شور محرم، با ناله ی عطش
●
غنچه لبش ترک افتاد از فراق آب
قامت ز درد شده خم، با ناله ی عطش
●
زینب! زمان رفتن پنجم ستاره است
"ای وای من! نه! حسین هم؟ با ناله ی عطش؟"
●
یک جرعه آب بگیرد عموی آل الله
افتاده دست با علم، با ناله ی عطش
●
زینب رسیده به صحرای کربلا امشب
امشب بود شبی از غم، با ناله ی عطش

پی نوشت:

برای خواندن شعر دیگری از آقای حامد رئوفی در مورد واقعه عاشورا به اینجا مراجعه فرمایید.

فـراتر از همـه قصـه هـا و بـاورها
تو ای نگین درخشان کل اخترها
●
اگر به زلف تو چشمان حوریان افتد
نهان کند سر و تن را به زیر معجرها
●
اگر که قبله مردم دو چشم تو باشد
به یک نظر متدین شوند کافرها
●
تمام قصه ی پرواز شرح دیدن توست
و می پرند به یاد تو این کبوترها
●
گشای غنچه که دردانه در صدف مانده
که می کنند حسادت تمام گوهرها
●
کم آورم که نویسم من از تو ای بانو
قلم درخت و رودها دوات و برگ، دفترها

پی نوشت:برای مطالعه بیشتر آثار شاعر جوان و خوش ذوق اصفهانی،

آقای حامد رئوفی، به وبلاگ ایشان مراجعه نمایید.